Birçok insan deniz tuzunun, sofra tuzuna iyi bir alternatif olduğunu düşünür, fakat bu düşünce artık geçerli değil. Okyanuslar günümüzde cıva, PCB ve dioksin  gibi zararlı toksit zehirleri dökme yeri olarak kullanılırlar. Dünyada deniz tuzu üreticilerinin %89'u tuzlarını rafine etmektedirler. Deniz tuzu, eskiden olduğu gibi sağlıklı değil.

Bir mikroskop ile deniz tuzunu incelerseniz (sağ taraftaki resim),düzensiz ve izole edilmiş kristal yapılar gözünüze çarpacaktır. Bu kristal yapılar onu çevreleyen doğal elementlerden bağımsızdır. Böylelikle birçok önemli mineral barındırsa dahi, canlı kalmaları, vücudumuzun olağan üstü bir çaba ve enerji harcayarak onları emmesi neticesinde ancak gerçekleşir. Vücudunuzun net kazancı, harcadığı enerjiye kıyasla küçük kalmaktadır.

Kaya tuzundaki elementler, yeterli basınç olmadığından kristal bir ağa sahip değillerdir. Bu elementler yüzey kısmında ve kristal yapıdaki boşluklarda bulunmaktadır. Yani basınç elementleri bir araya getirir, kolloidal bir yapı oluşturur ve hücrelerimiz bu elementleri kolayca emebilir. Ancak kaya tuzundaki önemli elementler kullanışsızdır çünkü  vücudumuz onları ememez ve metabolize edemez.

http://products.mercola.com/himalayan-salt/ internet sitesinden Türkçe'ye çevrilmiştir.